فروشگاه گل آمیتیس - حسن آباد جرقویه اصفهان

شرایط نگهداری گیاهان آپارتمانی

 

 

هوای مورد نیاز

تعویض هوای درون اتاق با بازگذاشتن پنجره‌ها و ورود هوای تازه سبب می‌شود که اکسیژن کافی و مورد نیاز به گیاه رسیده ساقة گیاهان قوی‌تر شده در مقابل بیماری‌ها مقاومت بیشتری یابند. همچنین با این کار گاز نشتی از اجاق گاز و چراغ‌های گازی دیواری و دیگر آلودگی‌های هوا از اتاق خارج می‌شوند.

اما باید گیاه را از وزش مستقیم باد که به سرعت و مستقیماً به گیاه می‌وزد، نظیر باد کولر و کوران حفظ کنید. همچنین هنگامی که دمای بیرون اتاق از درون آن کمتر است از باز نمودن پنجرة محل استقرار گیاهان برای ورود هوای تازه اقدام نکنید زیرا برای گیاهان زیان‌آور است. تغییر درجة حرارت ناگهانی محیط زیست گیاه، باعث ریزش برگ‌های تحتانی آن می‌گردد.

 

نور

نور مورد نیاز گیاهان آپارتمانی نور غیر مستقیم می‌باشد. در تاریکی هیچ گیاهی رشد نمی‌کند. دیوار به رنگ روشن (سفید) سبب رویش بهتر گیاهان می‌شود علت این امر انعکاس نور متوسط رنگ‌های روشن در آپارتمان‌های کم نور است.

برگ‌ها و ساقه‌های گیاهان مستقر در پشت پنجره اغلب به طرف نور کشیده شده و خم می‌شوند. جهت جلوگیری از این نقیصه و حفظ توازن رویش بایستی گهگاهی آن را به یک طرف بچرخانید. مواظب باشید که گیاهان گلدار را هنگامی که گل‌ها روییده‌اند حرکت ندهید.
نور فلورسنت را می‌توان به عنوان منبع کمکی نور به جای نور طبیعب جهت رشد گیاهان استفاده نمود. از لامپ‌هایی که از خود حرارت می‌دهند نظیر لامپ‌های مدادی برای گیاهان گلدار و از مهتابی‌ها یا لامپ‌های گازی برای گیاهان بدون گل و با برگ زینتی استفاده می‌گردد. بهترین وضعیت برای استفاده از نور مصنوعی در جایی که نور طبیعی کافی نمی‌باشد، استفاده از چند لامپ مهتابیِ آفتابی و سفید است. گیاهان مورد نظر باید به فاصله حدود 24 سانتی‌متر در زیر مهتابی‌ها قرار بگیرند، به شرطی که لامپ‌ها حداقل حدود 14 ساعت در روز روشن باشند. برای آسان‌تر شدن کار می‌توان از کلیدهای تایمر دار استفاده کرد. البته این تجویز برای مکان‌هایی است که نور غیرمستقیم به میزان بسیار کم به آنجا می‌رسد و فاقد نور کافی می‌باشد.
از طرفی چنانچه مشاهده نمودید که گیاه در ساعات گرم روز بین ساعات ده تا شانزده حالت پژمردگی پیدا کرده و برگ‌ها ابتدا به زردی و سپس به رنگ قهوه‌ای تغییر رنگ پیدا کرده مطمئن باشید که از نور زیاد رنج می‌برد. آن را از پنجره دورتر قرار دهید یا در اواسط روز پرده‌ها را بکشید.
اصولاً نور مستقیم آفتاب برای گیاهان آپارتمانی، مخصوصاً برگ‌های تازه جوانه‌زده مضر است و نبایستی نور آفتاب مستقیماً از پشت شیشة پنجره به آنها بتاید. بهتر است نور از پرده کرکرة نیمه‌باز و یا پردة توری عبور نموده و به اصطلاح فیلتر شده باشد.

 

آبیاری

در مورد آبیاری گیاهان مسئلة مهم تنظیم فواصل آبیاری در فصول مختلف است طبق آمار به دست آمده اکثر گیاهان آپارتمانی در اثر افراط در آبیاری و عدم اطلاع مردم از نحوه آبیاری آنان از بین می‌روند. میزان آب در هر آبیاری باید طوری باشد که آب اضافی از گلدان خارج شود تا مطمئن شویم که آب به تمام قسمت‌های گلدان و ریشه‌ها رسیده است. در ضمن با این روش از باز بودن سوراخ زهکش گلدان هم اطمینان حاصل می‌کنیم. آب جمع شده در زیر گلدانی را حتماً باید خالی کنید زیرا مانع تنفس ریشه می‌شود و در نهایت موجب مرگ آن می‌گردد. از دادن آب خیلی سرد و کلردار نیز به آنان خودداری نمایید.

 

 

زمان آب دادن گیاهان:

مناسب‌ترین زمان آبیاری در گرم‌ترین ساعات روز، زمانی است که خاک گلدان رو به خشکی نهاده ولی هنوز کاملاً خشک نشده است. جهت راهنمایی و یاری شما به تشخیص صحیح اینکه خاک گلدان در حال خشک شدن هست یا خیر، اولاً باید سطح خاک گلدان خشک باشد و در برخی گیاهان دو نم باشد. ثانیاً هنگامی که با انگشت به گلدان ضربه می‌زنید باید صدای پوکی بدهد که نشانة خشکی خاک است و نه صدای خفه که در اثر خاک مرطوب تولید می‌شود. خاک مرطوب نسبتاً چسبنده است و خاک دو نم چسبندگی کمتری دارد. خاک 85 درصد گیاهان آپارتمانی بایستی همیشه مرطوب باشد. خاک مرطوب خاکی است که اگر آن را مشت کنید و فشار دهید، فرم گرفته و با یک تلنگر ذرات آن از هم جدا می‌شود.

 

عوامل مؤثر در آبیاری گیاه:

چنانچه درجة حرارت محیط و شدت نور به هر دلیلی در آپارتمان بیشتر شود نیاز گیاه به آب طبیعتاً بیشتر می‌شود. گیاهانی که در گلدان‌های کوچک هستند یا برای مدتی خاک و یا گلدانشان تعویض نشده نسبت به گیاهانی که در گلدان‌های بزرگ بوده یا خاک آنها و گلدانشان تازه عوض شده، نیاز بیشتری به آب دارند.

در فصل پاییز که هوا رو به سردی می‌رود و به خصوص در فصل زمستان، رشد گیاه هم کمتر شده و ممکن است به طور کلی متوقف گردیده باشد. در این فصل که هنگام استراحت گیاه است، تبخیر آب داخل خاک گلدان نیز کمتر می‌گردد. پس باید از میزان آبیاری آن کاسته و فواصل آن را زیادتر و از افراط در آبیاری آن خودداری نمود. مجدداً در فصل بهار و تابستان میزان آبیاری را بسته به نیاز گیاه افزایش دهید.

به طور کلی گیاهان گوشتی و کاکتوس‌ها به فواصل آبیاری بیشتری نیاز دارند تا گونه‌های دارای برگ‌های نازک نظیر حسن یوسف و پیله‌آ. خلاصه اینکه هرچه گیاهان دارای برگ‌های پهن‌تر و بزرگ‌تر بوده و رشد سریع‌تر داشته باشند دفعات بیشتری به آب نیاز دارند.

 

مطالب زیر را خوب به خاطر بسپارید و برای جلوگیری از تلف شدن گیاهانتان نکات یادآوری شده را دقیقاً به کار بندید.

 

1- در هنگام آبیاری از آبی که سرد نبوده و دمای آن با درجة حرارت محیط زیست آن یکسان و کلر آن نیز خارج شده باشد استفاده نمایید.

2- توجه داشته باشید جمع شدن آب در زیر گلدانی مضر است و آب اضافی بلافاصله بایستی تخلیه شود و هر چند ماه یک بار نیز اطمینان حاصل نمایید که آب از سوراخ تحتانی آن به آرامی خارج گردد.

3- خیس نگه‌داشتن مداوم خاک گلدان، هوای موجود در خاک را به بیرون می‌راند و سبب می‌شود ریشه‌های آن در اثر عدم تنفس پوسیده و درنتیجه گیاه تلف گردد.

4- درجة حرارت محیط زیست گیاهان، جنس گلدان، فصل و نوع خاک آن تأثیر مهمی در تنظیم آبیاری دارد.

5- یکی از علائم اولیة افراط در آبیاری، زرد شدن برگ‌های تحتانی نظیر دیفن‌باخیا و در برخی از گیاهان مانند لیندا لَخت و شُل شدن برگ‌های فوقانی آن است. توجه داشته باشید افراط در آبیاری علت مرگ بیشتر گیاهان آپارتمانی است.

 

 

درجه حرارت و رطوبت هوا

یکی دیگر از عواملی که در سلامتی و طراوت گیاهان نقش عمده‌ای دارد میزان رطوبت و حرارت موجود در اطراف آن‌هاست. کمبود رطوبت محیط زیست گیاه، آب کلردار و کمبود پتاسیم موجب سوختگی نوک و حاشیة برگ‌ها و ایجاد لکه‌های قهوه‌ای رنگ در نقاط مختلف برگ‌ها می‌شود.

توجه داشته باشید اگر می‌خواهید گیاهانتان از طراوت و شادابی خاصی برخوردار باشند، درجة حرارت محیط زیست آنان نباید از حدود 20 تا 22 درجة سانتی‌گراد کمتر باشد برخی از آنان تا 10-12 درجه بالاتر از صفر حتی کمتر از آن را تحمل می‌نمایند ولی افسرده و کسل می‌شوند.

 

 

چگونه رطوبت هوای اطراف گیاهانمان را در داخل آپارتمان بالا ببریم؟

1- زیر گلدانی گیاهان را قدری بزرگ‌تر از قطر دایرة دهانة گلدان و گودتر از زیرگلدانی‌های معمولی، چیزی شبیه به تشت، که حدود ده سانتی‌متر عمق و عرض آن از چتر گیاه بزرگتر باشد انتخاب کنید و کف آن را مملو از شن درشت یا پوکة صنعتی یا سفال خرد شده نموده و روی شن‌ها به آن اندازه آب بریزید که آب با ته گلدان تماس نداشته باشد که باعث پوسیدگی ریشه‌ها نشود. حال گلدان را روی شن‌ها قرار دهید. تبخیر مداوم آب درون شن‌ها باعث بالا رفتن میزان رطوبت در اطراف گیاه می‌گردد و چنانچه با رطوبت‌سنج آزمایش نمایید، هوای اطراف گلدان سه تا پنج مرتبه مرطوب‌تر از قسمت‌های دیگر اتاق است.

2- روش دیگر آن است که با دستگاه آب‌فشان (اسپری) آب ولرم را به صورت هاله در گرم‌ترین ساعات روزهای تابستان به روی گیاه بپاشید. همچنین می‌توانید در فصل زمستان با قراردادن ظرف آب و یا کتری روی بخاری و یا قرار دادن حوله‌های مرطوب آغشته به اسانس اُکالیپتوس روی پره‌های رادیاتور شوفاژ و یا استفاده از دستگاه بُخور تا حدود زیادی رطوبت محیط آنان را بالا ببرید. توجه داشته باشید قطرات آب اسپری شده بیش از حد روی برگ‌ها (حباب مانند) نمانند و همچنین افراط در اسپری باعث جمع شدن آب در محل اتصال دمبرگ به ساقه در گیاهانی نظیر یوکا، دیفن‌باخیا و لیندا می‌شود که برای آنان مضر است و به تدریج باعث ایجاد لکه‌های قهوه‌ای در سطح برگ گیاه و پوسیدگی دمبرگ می‌گردد. برای دفع آب‌های اضافی روی برگ‌ها، گیاه را به صورت آرام تکان دهید تا آب‌های اضافی آن فرو ریزد.

3- آخرین روش این است که گلدان‌ها را دور هم جمع کنید. چون برگ‌ها به طور دائم از خود بخار آب پس می‌دهند این رطوبت در محدوده گلدان‌ها جمع و متراکم شده و رطوبت محیط را بالا می‌برد.

 

 

کود

چه وقت کود بدهیم؟ معمولاً دادن کود شیمیایی جامع (کمپلکس) به مدت چهارماه بعد از خرید گیاه ضروری می‌باشد. البته اگر گیاه در گلخانه نباشد، زمان کود دادن دوران رویش و یا گل دادن گیاه است، که این دوران برای گیاهان بدون گل (برگ‌های زینتی) و گلدار از ماه فروردین تا آبان بوده و برای گونه‌های گل‌دهندة زمستانی فصل زمستان می‌باشد. در دوران استراحت (خواب بودن) گیاه، که رشد در آن صورت نمی‌گیرد و گیاه گل و برگ نمی‌رویاند، به آن کود ندهید چرا که سبب فشار به گیاه شده و آن را ضعیف می‌کند و باعث رویش نابهنگام برگ‌ها و ریشه‌ها می‌شود. برای کوددهی باید از کودهای محلول که تمام عناصر مورد نیاز گیاه شامل سه عنصر اصلی ازت، فسفر و پتاس و دوازده عنصر فرعی نظیر روی، آهن، مولیبدن، مس، بُر و... می‌باشند استفاده کرد. این کودها، هرماه یک بار یا از طریق خاک یا روی برگ‌ها اسپری می‌شود. (طبق دستور روی جعبه کود) کمتر از مقدار توصیه شده در روی جعبة کود اشکالی ندارد ولی بیشتر از مقدار توصیه شده باعث مرگ گیاه می‌گردد.

 

خاک گلدان

بهترین ترکیب برای خاک گلدان گیاهان آپارتمانی به طور اعم، شامل یک قسمت ماسه و دو قسمت خاک برگ یا پیت موس می‌باشد. ولی برای قلمه زدن یا تکثیر از ترکیب دو قسمت ماسه و یک قسمت خاک برگ یا پی موس استفاده می‌گردد.

هنگامی که از خاک برگ برای تعویض خاک گلدان استفاده می‌نمایید نکتة مهم این است که نباید خاک را بسیار فشار داد. فشردگی زیاد خاک برگ سبب می‌شود که خاک برگ‌ها به هم بچسبند و از ورود هوا و تنفس ریشه، که برای رشد گیاه بسیار مهم و ضروری است، جلوگیری نماید.

در صورت امکان برای قلمه‌زنی می‌توان به جای ماسه از ترکیبات معدنی پرلایت و دانة ریز لیکا (پوکة صنعتی ریز) هم استفاده نمود.

 

تعویض گلدان

تعویض گلدان به سه دلیل انجام می‌شود: خالی شدن خاک گلدان از مواد غذایی و رشد زیاد ریشه‌ها. به همین خاطر نشانة تعویض گلدان، ظهور علائم کمبود مواد غذایی است و یا خروج ریشه‌ها از سوراخ زهکش ته گلدان و یا متورم شدن ریشه آنان در سطح خاک گلدان و یا به صورت مارپیچ در ته خاک گلدان جمع شده باشد.

توجه: در مورد گیاهان کند رشد و گیاهانی که گلدان بزرگ دارند می‌توان به جای تعویض گلدان، چند سانتی‌متر از خاک سطحی گلدان را با خاک جدید تعویض نمود. بهترین زمان تعویض گلدان در صورت نیاز نیمة دوم اسفند بعد از گرم شدن هوا در محیطی سربسته می‌باشد. گلدان جدید بایستی فقط یک سایز از گلدان قبلی بزرگ‌تر باشد. زیرا اکثر گیاهان آپارتمانی در گلدانی که به نظر شما کوچک می‌آیند بهتر رشد می‌کنند.

 

تمیز کردن و براق نمودن برگ‌ها

گرد و غبار به طرق مختلفی دشمن برگ‌ها و گیاهان می‌باشند. گرد و غبار، زیبایی و درخشندگی برگ‌ها را از بین می‌برد و نیز روزنه‌ها و منافذ گیاه را می‌پوشاند. بنابراین گیاه نمی‌تواند به طور کامل تنفس کند. گرد و غبار لایه‌ای روی برگ تشکیل می‌دهد که جلوی جذب مؤثر نور آفتاب را می‌گیرد. گرد و غبار مخصوصاً در مناطق صنعتی و در شهرهای بزرگ، حاوی مواد صنعتی و شیمیایی بوده و برای گیاه زیان‌آور می‌باشد.

بنابراین برگ‌ها باید به طور مرتب به طریقی که ذکر می‌شود تمیز شوند. این عمل با اسپری کردن آب یا پاک کردن برگ‌ها توسط یک اسفنج تمیز انجام می‌شود.

هرگز برگ‌های جوان و تازه روییده را تمیز نکنید چرا که بسیار لطیف بوده و خیلی سریع زخمی می‌شوند. در مواقعی که برگ‌ها بسیار کثیف هستند می‌باید که اول با دستمالی نرم خاک‌ها را گرفته سپس برگ‌ها شست‌وشو شوند. اگر این کار قبل از شست‌وشوی برگ‌ها انجام نپذیرد ممکن است که شستن برگ‌ها ایجاد لایه‌ای از گِل چسبنده روی برگ نمایند که به مراتب بدتر از حالت اول برگ‌ها گردیده و باعث مسدود شدن منافذ برگ‌ها و در نتیجه مرگ گیاه می‌گردد.

در مورد کاکتوس‌ها و گیاهانی که برگ‌هایشان به آب حساس است (مثل بنفشه آفریقایی و سرخس) از اسپری آب روی برگ‌ها خودداری کرده و با بُرس یا قلم موی نرم مرطوب، خاک آنها را بزدایید.

 

نگهداری از گل های آپارتمانی هنگام مسافرت

هر ساله هنگام تعطیلات و مسافرت ها خانواده هایی که در فضای داخل خانه شان تعدادی گیاه آپارتمانی را پرورش می‌دهند، همواره دل نگران آبیاری آنها می‌شوند. برخی مسئولیت آبیاری را به همسایه و یا فامیل خود می‌سپارند ولی بعضی دیگر که چنین امکانی را ندارند، به هنگام برگشتن با گیاهانی پژمرده روبه رو می‌شوند. در صورتی که می‌توانند با به کارگیری یکی از چند راهکار زیر با خیالی آسوده به سفر بروند.

1ـ گلدان ها را کف حمام یا آشپزخانه بچینید و سطلی حاوی آب را در کنار هر گلدان و در سطحی بالاتر از آن قرار دهید.
پارچه ای نخی به اندازه یک متر یا بیشتر و به عرض حدود پنج سانتی متر آماده کنید و یک سر آن را از کنار گلدان به داخل خاک فرو کنید. سر دیگر را در سطل پر از آب قرار دهید. به این ترتیب دستمال پارچه ای همواره آب را به خود جذب می‌کند و آب آرام آرام به داخل خاک گلدان منتقل می‌شود.

2ـ در داخل وان حمام یا در یک لگن بزرگ، کمی آب بریزید و چند آجر در کف آن و در داخل آب قرار دهید. سپس گلدان ها را بر روی آجرها بچینید. توجه داشته باشید، گلدان ها به طور مستقیم درون آب قرار نگیرند و در ضمن در کف هر یک از گلدان ها نیز حداقل چند سوراخ وجود داشته باشد.

3ـ یک تکه حوله یا پتوی کوچک مستعمل را در کف وان یا لگن بزرگ قرار دهید. داخل وان یا لگن را به ارتفاع دو الی سه سانتی متر آب بریزید. گلدان ها را بر روی حوله یا پتوی مرطوب قرار دهید یا آن که نیمی از یک تکه حوله بزرگ را درون لگن و یا سینی بزرگی قرار داده و گلدان ها را روی آن بچینید. سر دیگر حوله را در داخل ظرف گود دیگری که با آب پر شده است بگذارید. توجه داشته باشید ظرف دوم باید در سطحی بالاتر از ظرف اول قرار گیرد. در ضمن اندازه ظروف را با توجه به ابعاد گلدان ها و گیاه درونشان انتخاب کنید

آموزش مفید پرورش دادن گل کوکب

 

 

یکی از گلهای فوق العاده زیبا و همه پسند گل کوکب است که از زیبایی و سادگی فوق العاده ای بهرمند است اما برای پرورش این گل به صورت حرفه ای لازم است نکاتی را بدانیم که در زیر به ان اشاره شده است:

 

 

گل کوکب را با اجرای روشهای مخصوص میتوان خیلی درشت تر از حد معمول نسبی تا حدود سی سانتیمتر قطر نیز پرورش داد.کوکب در مقابل سرما و یخبندان بسیار حساس بوده و باید غده های زیر زمینی آنرا قبل از سرما و یخبندان بیرون آورده آنها را خشک و تمیز کرده به طریقی که گفته خواهد شد نگهداری کنند.گلهای کوکب اواخر تابستان و اوائل پائیز ظاهر میشوند.برای بدست آوردن بوته های تازة کوکب بیشتر بوسیله تقسیم غدد ریشه آن یا قلمه زدن انجام میشود و برخی از گونه های کوکب را می توان بوسیله بذر اواخر زمستان در گلخانه نیز تکثیر نمود .

 

بنا به آنچه گفته شد این ریشه ها را باید قسمت کرده و هر قسمت را جداگانه در محل خود بکارند ، البته باید دانست آن قسمت از این غده ها قابل پرورش و بوجود آوردن بوته کامل تازه خواهد بود که انتهای آن غده یک قسمت از شاخه سال گذشته که در قاعده آن نزدیک به غده چشمه های جای جوانه آتیه وجود داشته باشد.زیرا تنها این غدد قابل بوجود آوردن بوتة کامل میباشند.کوکب برای رشد و نمو به آفتاب و آب فراوان در تابستان نیاز دارد.کمبود آب و رطوبت درتابستان ازغنچه کردن مجدد آن جلوگیری خواهد کرد.

 

برای پرورش گلهای درشت و بزرگتر از حد معمول باید غده ها را که معمولا درعمق 15 سانتیمتری میکارند در عمق 20 تا 25 سانتیمتری زمین بعد از پایان یخبندان و اوائل بهار بکارند.در زمان کاشت مقداری کود پوسیده دامی در زیر غده ها بریزند و طبیعی است برای داشتن گیاه نیرومندی که تاب تحمل گلهای بزرگ را داشته باشد باید رطوبت و غذای بیشتری فراهم کرد.برای داشتن گل درشت باید ساقه قویتر را انتخاب نمود و پاجوشهای دیگر را هرس کرد و برای یک شاخه فقط دو عدد غنچه در نظر گرفت و بقیه را چید.یکماه پس از باز شدن اولین گل از غنچه بعدی میتوان استفاده کرد.در صورتی که گل بزرگ مورد نظر نباشد میتوان غنچه ها را بحال خود گذاشت ولی چیدن غنچه های اضافی در بعضی از واریته های کوکب مانند پومپون و مینیاتور ضروری است.

 

برای این منظور پس از نمایان شدن چهار جفت از برگها آخرین غنچه و کمی بعد دو تا چهار غنچه ای که اول بر روی ساقه ظاهر شده اند را باید چید.این روش باعث قویتر شدن ساقه با شاخه های بیشتر میشود.کوکب هائیکه بوسیله بذر در گلخانه سبز شده اند هنگام بهار وقتیکه در باغچه کاشته میشوند باید هفت تا هشت سانتیمتر عمیق تر از قبل یعنی حداقل در عمق بیست تا بیست و پنج سانتیمتری کاشته شوند.در پائیز قبل از شروع یخبندان و سرما باید غده ها را سالم و بدون بریدگی از زیرخاک بیرون آورد و پس ازتمیز کردن چند ساعت در محل خشکی قرار داد سپس درمکانی خنک و خشک با درجه حرارت پنج الی شش درجه سانتیگراد سرتاسر زمستان نگاهداری نمود.

 

انبار کردن این غده ها در زمستان به توجه بیشتری نیاز دارد و باید توجه نمود که غده ها کاملا خشک نشوند و در عین حال نباید رطوبت هم بحدی باشد که محیط مساعد برای نشو و نمای بیماریهای قارچی بوجود آورد .گاهی هم غده ها را در ماسه نرم و خشک نگاهداری می کنند و گه گاه برای جلوگیری از خشک شدن کامل روی آنها را آبپاشی میکنند.در بهار این غده ها را از هم جدا نموده و بطور مجزا می کارند و بهتر است که دو تا سه هفته قبل از کاشت آنها را در محیط گرم و مرطوب نگاه داشته و سپس اقدام به کشت نمود.

آموزش و پرورش توت فرنگی در گلدان

 

 

پرورش توت فرنگی کار ساده ایست و هر کسی می تواند آن را پرورش دهد و قیمتی گزاف برای خرید آن پرداخت نکند. شما در دو فصل بهار و پاییز می توانید توت فرنگی بکارید. توت‌فرنگی با روشی موسوم به رانر زیاد می‌شود. یعنی بوته‌های جــدید را که ریشه‌دار باشند در محل مورد نظرتان می‌کارید. در نتیجه امکان بیمار بودن بوته‌ها زیاد است. دقت کنید که بوته بیمار را نخرید. لکه برگی، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه جزو مهمترین بیماری‌های توت‌فرنگی است که نشانه‌های بارزی هم دارند. مثلا لکه‌های روی برگ و سفیدک‌های روی ساقه و برگ.

 

بهتر است در هر گلدان تنها یک بوته بکارید مگر اینکه از گلدان‌های مستطیلی شکل دراز استفاده کنید که بتوانید بین هر دو بوته 40 سانتی‌متر فاصله بگذارید. هر جایی که گرما و خورشید مناسب داشته باشد، برای قرار دادن گلدان توت‌فرنگی شما خوب است. توت‌فرنگی‌ها به دنبال مکانی مناسب و معتدل برای زندگی سه تا چهار ساله خودشان هستند. پس آن را از آنها دریغ نکنید. توت‌فرنگی‌ها دوست ندارند تابستان‌های بسیار گرم و خشک را تحمل کنند.درجه حرارت مناسب برای پرورش توت‌فرنگی بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد است. البته توت‌فرنگی سرما را هم تحمل می‌کند و در برابر آن نیمه مقاوم است. در زمستان اگر روی بوته‌های توت‌فرنگی‌تان را بپوشانید تا دمای 18- درجه سانتیگراد را تحمل می‌کنند.

 

برای کود گلدانتان بهتر است از ترکیبی از کودهای کمپوست مخصوص باغ، برگ یا زباله‌های سبز بازیافت شده استفاده کنید و تا عمق 15 سانتی‌متری خاک گلدانتان (از بالا) را با آن بپوشانید. بوته‌ها به خوبی درون خاک جای دهید و مطمئن شوید که جوانه برگ‌ها همتراز با خاک است.

 

معمولا پرورش توت‌فرنگی، به ویژه وقتی جنس بوته‌های آن مرغوب باشد، بسیار آسان است. در ابتدا تنها کافی است علف‌های هرز را از خاک خارج کنید، اما وقتی میوه‌ها شروع کردند به در آمدن، حواستان به حشرات و آفت‌ها هم باشد.مهمترین نکته در پرورش توت‌فرنگی این است که خاک گلدان آن را مرطوب نگه دارید. البته باید حواستان هم باشد که به طور ناگهانی حجم زیادی از آب را پای گلدان نریزید.اگر گلدانتان را روی بالکن قار می‌دهید، وقتی میوه‌ها در آمدند، پیش از اینکه رنگی به خود بگیرند، روی آنها را با پلاستیک بپوشانید. این کار آنها را از گزند پرنده‌ها در امان نگه می‌دارد.

 

هر وقت توت‌فرنگی‌تان دورتادورش قرمز شد، یک روز به آن وقت بدهید و آن وقت آن را بچینید. این فرصت یک روزه آنها را شیرین‌تر، آبدارتر و خوش عطرتر می‌کند. وقتی زمان باردهی بوته‌ها تمام شد، باز هم حواستان باید به بوته باشد. شاخه‌های زائد را بزنید و تنها برگ‌های کوچک را باقی بگذارید. از لخت شدن بوته‌تان نترسید. برگ‌ها دوباره رشد خواهند کرد. خاک گلدان را تقویت کنید. برای تقویت خاک می‌توانید از همین برگ‌های خود بوته که جدا کرده‌اید یا کودهای کمپوستی استفاده کنید.

ماهی آنجل و روش تکثیر آن

 

 

 

 

آنجل

یکی از اولین و مشهورترین اعضای دنیای جدید خانواده سیلکیده ها است که به امریکا وارد شدند، درحقیقت 2 گونه از آنجلها و جود دارد

آنجلها نسبتا تخت بوده و یا ماهیان از پهلو فشرده شده ای هستند که اندازه بدن آنها تقریبا به 3 اینچ می رسد. آنها دارای باله های پشتی و مخرجی فوق العاده بلندی می باشند.
یک ماهی آنجل که به خوبی رشد کرده باشد می تواند به طول 5 اینچ و ارتفاع 10 - 9 اینچ برسد. جهشی به نام veiltail وجود دارد که 4 ـ 3 اینچ به طول و عرض ها اضافه می کند. ماهی آنجل اصلی نقره ای همراه با خطهای مشکی است.

 

 

• زیستگاه:

ماهی های نسبتا زیادی در امتداد و طول رودخانه آمازون وجود دارند که مورد علاقه دوستداران ماهیان مناطق گرمسیری بوده است.

آناه به ندرت صادر می شود به این علت که در آنجا گونه هایی وجود دارند که ارزش معقولی را دارا هستند.

 

 

• مراقبت:

محیط طبیعی آنها آبهای سبک و اسیدی رودخانه آمازون است. آنها می توانند در PH بین 2/7 ـ 5/6 زندگی نمایند اما جهت تکثیر آنها به آب باPH 6/8ـ 5/6 (کمی اسیدی) نیازمندند. دمای مورد علاقه شان F 85 ـ 70 و بهترین دمای ممکن F80 ـ 76 است.

 

 

• تغذیه:

آنجلها تقریبا نسبت به هر غذایی علاقه نشان می دهد. اگر در فکر تکثیر آنها هستید یک رژیم متنوع و غذای زنده و غذاهای منجمد شده را استفاده کنید. آرتیما، کرمهای سفید، کرمهای سیاه، توبی فکس، دافنی، بچه گوپی و ... از غذاهای دیگر مورد علاقه شان است. نوزادان به آسانی می توانند آرتمیای تازه هیچ شده را ببلعند و یا هر غذای به خوبی خرد شده می تواند بادهان آنها متناسب باشد.

 

دوستان آنجلها: زنده زاها، تتراها، رازبوراها، گورامی ها، Rainbow ، Cry cots ، Plecos و مردارخوارهای صلح جو

 

نژادهای مختلف ماهی آنجل:

1- Gold pearl

گونه Pterophyllum Scalare: اندازه: cm12، تغذیه: همه چیز خوار، سرشت: صلح جو
آنجل Gold Pearl نیازمند مخزن به خوبی با گیاه پوشیده شده با حداقل 30 گالن آب می باشند که آب آن سبک و اندکی اسیدی باشد. سنگ و چوبهای در آب مانده می تواند به آب آکواریوم اضافه گردد. اما جایی را برای شنای آزاد آنها در نظر بگیرید.

 

2ـ آنجل آب شیرین(fresh water)
گونه p. salare ، اندازه cm 13، تغذیه: گوشتخوار، سرشت صلح جو این گونه به آسانی تخم ریزی می کند و مراقبت والدینی از فرزندان را بسیار عالی نمایش می دهد. مخزن عمیقی برای آنها نیازمند است تا کاملا بزرگ شوند. زیستگاه: رودخانه آمازون و رودخانه های افریقا

3ـ آنجل Altum
گونه P. altum ، تغذیه: گوشتخوار، سرشت: صلح جو
ترکیب مشخص کننده این گونه، شکاف در شکل پیشانی در بالای پوزه است.
باله های پشتی و مخرجی بلندند و بالغین دارای فیلامنت های بلندی می باشند. شکل این گونه آن را قادر می سازد در لابه لای ساقه های هی به خوبی شنا کند درحالی که رنگش آنرا در میان گیاهان و درزمان استراحت ره خوبی پنهان می کند. این آنجل به ندرت وارد کشور ها می گردد و توسط استخرهای پرورشی تولید نمی شود.
زیستگاه: بسترهای حاوی نی سیستم رودخانه Orinoco ، ونزوئلا

4ـ آنجل سیاه (black angel fish)
گونه p. scalare ، انداره: cm 10 ، تغذیه: همه چیزخوار، سرشت: صلح جو
این آنجل یک رگه آنجل است که دارای طرج مرمری سیاه، سفید و زرد می باشد.
باله ها نازک و بلند هماره با یک بافت ظریف و به طور طبیعی به سمت عقب بدن گسترش می یابد.
این ماهیها آبی به خوبی با گیاه پوشیده شده و سبک و کمی اسیدی را دوست دارند که با سنگ و چوبهای مانده در آب پوشیده شده باشد. بهتراست که جفت گیری در تانکهای گروهی انجام گیرد.

 

5ـ آنجل مخطط ( مرمرنما) (Marbled)
گونه p. scalare ، اندازه cm 11، تغذیه: همه چیزخوار سرشت: صلح جو
توضیحات بسیار شبیه آنجل سیاه است.

 

6ـ آنجل روح صورتی (Pink ghost)
گونه p. scalare، اندازه cm 11، تغذیه: همه چیزخوار سرشت: صلح جو
توضیحات شبیه Gold pearl است.

7ـ آنجل پلاتینی (Platinum)
گونه p. scalare، اندازه:cm 10 ، تغذیه: همه چیز خوار، سرشت: صلح جو

 

 

روش تکثیر

سنگ مرمر سفید با طول 30 و عرض 15- 10 سانتی متر با زاویه 10 درجه در آکواریوم می گذاریم. دفعه اول که ماهی آنجل تخم ریزی می کند، اسپرم نر را نمی تواند بارور کند.
دفعه دوم بعد یک ساعت از تخم ریزی سنگ را برداشته و در تانک دیگری که به اندازه 20- 15 سانتی متر آب داشته باشد از دارو ضد عفونی کنند. (متیلن بلو) به ازای هر لیتر یک قطره به آب اضافه می کنیم.

دمای تانکی که اصلی است با دمای تانکی که تخمها را در آن می ریزیم برابر باشد. یک سنگ هوا نزدیک تخم ها می گذاریم.

از روزی که به لارو تبدیل شدند آب را به اندازه یک نوشابه خانواده یک لیتری سیفون می زنیم و آب را به همان اندازه (بدون کلر) اضافه می کنیم.

بعد از اینکه کیسه های زرد غذایی آنها تمام شد از تخم میگو (آرتمیا) که در منزل درست کرده ایم، هر چهار ساعت یک بار به عنوان غذای زنده به آنها می دهیم.

 

 

 

توجه کنید (آرتمیا را از مغازه با مارک سر گربه خریداری و بعد در همین شیشه های نوشابه خانواده که از سر 5 تا 6 سانتی متر خالی است، اندازه دو بند انگشت سنگ نمک می ریزیم. یک قاشق چایخوری آرتمیا به داخل آن می ریزیم- یک سنگ هوا هم می گذاریم ) بعد از 24 ساعت میگو ها از تخم در می آیند.

پس از هر دفعه غذادهی تخم میگوهای مرده را سیفون می کنیم تا آمونیاک آب بالا نرود و ماهی ها نمیرند. تا 25 تا 30 روز اول از این غذا- آرتمیا- به آنها می دهیم.

بعد از آن آرتمیا را از مغازه ها بخریم یا دل گاو چرخ کرده بسیار ریز، بعنوان غذا به ماهی های خود بدهیم.

سپس کم کم آب را افزایش می دهیم. دما باید در 28 درجه ثابت بماند.

 

محسن آسترکی در مورد شیوه های تشویق آنجل به باروری می گوید:

-دادن غذای تترامینپرو
-کرم منجمد (ارزش غذایی بالایی دارد)
-بچه گوپی زنده
-هر روز به اندازه یک شیشه نوشابه از آب آکواریوم خالی کنیم و به جای آن آب با 7 درجه کمتر از آب آکواریوم به آن اضافه می کنیم تا ماهی احساس کند بارندگی شده و تشویق شود به تخم ریزی (آنجلها را از یک جا تهیه نکنید و از چند جای مختلف تهیه کنید)
-موقع تخم ریزی نباید به آکواریوم نزدیک شویم
-اگر تخم ها را خودش بخورد از تخم ریزی خودداری خواهد کرد
-کف آکواریوم فقط یک سنگ هوا باشد و شن نداشته باشد. برای تانک بچه ها خوب است.

 

 

نکته

در تانک اصلی هیچوقت دارو نزنند. حتی اگر ماهی مریض است آن را جدا کنند و در تانک دیگری دارو بزنند.
هرزمان که ماهی می خرید مستقیما آن را داخل آکواریوم نیندازند. زیرا ممکن است باکتریهایش دیگرماهی ها را بکشد یا خودش را بکشد.
لذا بهتر است سه تا چها روز در داروی ضد عفونی کننده نگهدارید. بعد از 3 تا چهار روز وارد آکواریوم کنید.

 

پیش فرض

تکثیر ماهی آنجل

من زمانی شروع به تکثیر ماهی آنجل کردم که تعدادی از آنها را در مخازن گروهی نگهداری مینمودم و فکر کردم که تکثیر این ماهی میتواند به نوعی برای من سرگرمی باشد.
برای تمامی نوزادان مخزن کافی در نظر گرفتم و در حال حاضر بیش از 20 مخزن 80- 50 گالنی دارم. بهترین کار برای انتخاب یک جفت خوب آن است که حداقل 6 عدد آنجل با کیفیت بسیار خوب که هنوز به مرحله بلوغ نرسیده‌اند (juvenile) را از مغازههای آکواریمی معروف و یا آنهایی که از تکثیرکنندگان خریداری کرده‌ایم در یک مخزن که فقط خودشان حضور دارند, با فضای بزرگ و تعویض آب حداقل 1 بار در هفته همراه با غذای متنوع قرار دهیم. در حدود 9 ماه آنها به سن بلوغ خواهند رسید و جفتگیری کرده و هر جفت را در یک مخزن جداگانه قرار میدهیم.

تکثیر این ماهیها تا حدی آسان بوده و آنها فقط نیاز دارند که سالم باشند و آب تمیزی داشته و غذای خوبی مصرف نمایند.

تمامی مخازن تکثیر من شامل ***** اسفنجی, بخاری, لوله PVC جهت تخمگذاری و کف مخزن فاقد شن باشد. حداکثر حجم مخازن تکثیرمن 20 گالن است.

آنجلها به PH در حدود 7 جهت تکثیر نیاز دارند (PH مخازن من 8 است) آنها به درجه حرارت حدود 80 درجه فارنهایت نیازمندند. تغذیه آنها با مخلوط دل گوساله + کرمسفید + آرتمیای منجمد + غذای ورقهای انجام میگردد.

اولین تخمگذاری با تعداد بسیار زیاد صورت میگیرد و پس از هچ تعداد چند صد نوزاد که به فضای زیادی جهت رشد نیاز دارند, خواهید داشت. قاعده کار بر این است که 32 بچه آنجل در هر گالن نگهداری گردد. در اولین باری که والدین اقدام به تخمریزی میکنند, آنها هر 107 روز و برای مدت چندین ماه تخمریزی مینمایند که در آخر شما تعداد بسیار زیادی نوزاد آنجل خواهید داشت.

بسیاری از والدین تخمهای خود را میخورند و من برای این گونه ماهیان, جدا کردن تخمها را از والدین توصیه میکنم.

من به انتظار نوزادان نمینشینم و آنها را با والدین تنها میگذارم و آنها خودشان نوزادان را بزرگ میکنند. نقطه جالبی است که ببینیم والدین خود از نوزادان مراقبت مینمایند. اما, اگر نوزادان را در کنار والدین به حال خود رها کنیم, والدین دیگر تخمریزی نمینمایند البته تا زمانی که نوزادان از مخزن والدین برداشته شوند.

در صورت وجود نوزادان در مخزن والدین من روزانه 25% از آب مخزن را تعویض کرده و جهت تغذیه نوزادان از آرتمیایی تازه هچ شده به دفعات زیاد در طول روز استفاده مینمایم.

من همچنین 32 بار والدین را در طول روز با مقدار کم غذادهی میکنم که با این مقدار غذادهی, دیگر نیازی به سیفون کردن غذای اضافی به دلیل عدم تجمع غذا در کف نمیباشد. بسیار سخت است که بدون سیفون کردن نوزادان کار سیفون غذای اضافه را انجام دهیم. در هر حال باید تلاش نموده که این کار انجام نگردد.

 

اگر تصمیم به بزرگ کردن نوزادان به صورت مصنوعی گرفتید, به شما میگویم که چه کار انجام دهید:

زمانی که والدین عملیات تخمریزی را انجام دادند, من لوله پی وی سی 8 اینچی را برداشته و در یک کوزه 1 گالنی قرار میدهم (که با آب مخزن والدین پر شده است) همراه با چند قطره متیلن بلو و یک سنگ هوا که فقط مقدار کافی هوا را به تخمها برساند و تخمها را از بین نبرد و سپس این کوزه را درون مخزن والدین قرار خواهم داد.

تخمها در 80 درجه فارنهایت در طی 2 روز هچ خواهند شد و طی 54 روز شروع به شنای آزاد خواهند نمود. به محض شروع شنای آزاد, آنها را به مخزن 5 گالنی که از آب مخزن والدین پر شده است قرار خواهم داد و آنها را با نوزاد آرتمیا تغذیه خواهم نمود.

تعویض آب با مقدار 1 گالن و به دفعات 2 بار در روز است (با استفاده از آب مانده و همان دما و PH) جهت تعویض آب از یک شلنگ هوا استفاده مینمایم و نوزادان مکیده شده را دوباره به مخزنشان برمیگردانم.

چهار بار در روز نوزادان را تغذیه نموده و آنها به سرعت رشد می‌نمایند و در حدود 3 هفته آنها را در یک مخزن 33 گالنی قرار میدهیم و آنها را از تغذیه با آرتمیا خواهم گرفت و با دل گوساله چرخ شده و غذای ورقهای به خوبی پودر شده, غذادهی خواهم کرد.

من نوزادان را به میزان 3 بار در روز غذادهی نموده و با تعویض آب به میزان 3 بار در هفته, در سن 6 هفتگی به اندازه یک 10 سنتی خواهند رسید و حاضرند تا به مغازه جهت فروش منتقل گردند.

برخی از جفتها والدین بسیار خوبی هستند و خود نوزادانشان را رشد میدهند و این منظره بسیار زیبایی است. متأسفانه بسیاری از والدین به تخمها و یا نوزادان به چشم یک وعده غذایی خوب و مناسب نگاه میکنند.

با فضای کافی, تغذیه مناسب و تعویض آب مناسب, آنجلها به اندازه کاملا درشتی میرسند. آنها ماهیان اجتماعی بسیار مناسبی هستند و به یک مخزن حداقل 20 گالنی با ارتفاع زیاد احتیاج دارند تا کاملا خود را در آن نشان دهند.

آبیاری, هرس, کود دهی , آفات درخت پسته

 

 

در این قسمت سعی داریم نکته هایی مفید در خصوص درخت پسته در اختیار شما قرار دهیم:

 

الف) آبیاری

با وجود این که پسته استقامت زیادی به بی آبی دارد، لکن نباید از آب دادن آن مخصوصا در سنین ابتدایی غفلت شود. به طور متوسط بسته به بافت خاک از نظر نگهداری آب مدار آبیاری بسته به سن درخت به شرح زیر توصیه می شود: (به جز فصل زمستان)

 

درخت با سن 1 تا 3 سال: مدار آبیاری 7 الی 10 روز

درخت با سن 3 الی 6 سال : مدار آبیاری 12 الی 20 روز

درخت با سن 6 سال به بالا : مدار آبیاری یک ماه

 

باید توجه داشت زمانی که مدار آبیاری یک ماه است، در هر آبیاری آب زیادی به درخت داده شود تا رطوبت کاملا به عمق خاک نفوذ کند.

 

 

 

 

ب) هرس

هرس یعنی بریدن شاخه های اضافی و این عمل در زمستان انجام می شود. پس از فرم دهی درخت در سال های بعد از پیوند و قبل از باردهی، هرس اهمیت دارد که شامل شنگ کردن شاخه ها، سر بر داری و حذف پاجوش ها می باشد.

هرس باعث درشت شدن میوه درخت و تا حدی یکنواخت شدن باردهی در سالهای مختلف می شود.

 

ج) کود دهی

کود دامی گوسفندی و گاوی مورد استفاده باید کاملا پوسیده باشد. بهتر است کود مرغ نیز با کودهای گوسفندی یا گاوی مخلوط شود و در شیاری به عمق حداقل 40 سانتیمتر بسته به سن درخت و عرض 40 سانتیمتر در انتهای چتر سایه انداز درخت دفن شود. فصل کود دهی فصل خواب درختان یعنی زمستان است.

مخلوط کردن کود کامل شیمیایی ( N-p-K ) نیز با کود حیوانی مورد استفاده مطلوب می باشد.

دادن کود شیمیایی ازته (سولفات آمونیم و سولفات پتاسیم) در مناطق با آب و خاک شور در نیمه دوم اردیبهشت ماه جهت افزایش جوانه های رویشی و زایشی، در نیمه دوم تیرماه جهت پر شدن دانه های پسته در درختان بارده مناسب است. میزان کود مصرفی با مشاوره کارشناسان از 100 گرم تا 200 گرم به ازای هر درخت می باشد.

استفاده از کودهای مایع و جامد میکرو در فصل رشد درخت بسته به نوع کمبود و مشاوره با کارشناسان کشاورزی همزمان با سمپاشی و یا به صورت مستقل بسیار مناسب است. بعد از برداشت پسته دادن کود روی به صورت محلول پاشی توصیه می شود.

 

د) دلایل پوکی پسته

1- عدم وجود گرده نر که ناشی از کمبود درخت نر می باشد مهمترین عامل پوکی پسته بوده و باید به ازای هر 10 الی 15 درخت ماده یک درخت نر در باغ پیوند نمایید. در صورت کمبود درخت نر حتما گرده افشانی مصنوعی انجام دهید.

2- عدم رسیدگی و توجه کامل به درختان از جمله آبیاری کم و نامنظم، ندادن کود حیوانی و هرس نکردن درختان و غلبه آفات در باغ باعث پر نشدن مغز پسته و یا ریزش جوانه های سال بعد می شود.

 

ه) آفات مهم پسته

1- پسیل پسته، که حشره زرد رنگ کوچکی است و در حال حاضر بیشترین خسارات را وارد می کند و موقع خسارت شدید، پای درخت شکرک ایجاد می شود.

2- کنه درختان پسته که این آفت با چشم معمولی قابل مشاهده نیست و علائم آن اینکه ابتدا برگها سبز تیره و سپس حالت چرمی رنگ می شوند.

3- شپشک پسته، این آفت کاملا روی برگها و خوشه ها قابل مشاهده است و درخت مورد حمله محصول آن اغلب پوک و نیم مغز می شود.

برای مبارزه با شپشک استفاده از سم اتیون با نسبت 2?5 – 2 در هزار بسیار مناسب است. ذکر این نکته ضروری است که برای مبارزه با هر یک از آفات مشاوره با کارشناسان خبره کشاورزی جهت توصیه سم و زمان سمپاشی بسیار مهم است.

 

و) برداشت پسته

1- پسته را وقتی کاملا رسید برداشت نمایید.

2- برداشت را ساعتهای اولیه روز شروع نموده و محصول برداشت شده را زیر سایه و یا جای خنک قرار دهید.

3- قسمتهای آلوده به آفت را در باغ جداگانه برداشت نمایید.

4- محصول برداشت شده را سریعا به مراکز فرآوری پسته که تمام اتوماتیک و بهداشتی است انتقال دهید تا سریعا پوست گیری و جداسازی شود. به این ترتیب رنگ پوسته سخت پسته سفیدرنگ و بازاری پسندی مناسب خواهد داشت.

نگهداری گل برگ انجیری

از مواد براق کننده استفاده نکنید چون باعث ایجاد لکه های قهوه ای میشود گیاهچه ظاهر شده گیاه را به یک طرف می کشاند و باید گلدان را عوض کرد .

 

برگ های پهن و بزرگ بر گ انجیری در بین گیاهان زینتی کاملا مشخص است. در برخی گونه ها بر گها کامل و بدون بریدگی است .و در برخی از گونه ها برگ ها دارای برش های عمیق هستند .

 

این گونه شکل بالارونده داشته 7 تا 8 متر بالا می رود به مونسترا شهرت دارند.

 

در بین دو آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود و ابیاری زیاد برای گیاه مضر است.خاک مناسب:

 

ترکیبی از خاک برگ کود الی و خاک یاغچه است.

 

نور مستقیم باعث سوختگی برگ میشود. در زمستان در صورت افت دما اگر به گیاه خیلی کم آب بدهیم مقابل سرما مقاومت میکند . در تابستان احتیاج به غبار پاشی دارد .

 

تکثیر این گیاه از طریق گرفتن قلمه است. قلمه ها را از روی پایه مادری که در18 درجه سانت گراد نگه داری میشوند هر 2 تا 3 ماه یک بار برداشت میشود. قلمه ها به صورت زیر گرفته می شوند:

 

- قلمه های انتهایی دارای 2 تا 3 برگ می باشند، این قلمه ددر ظرف 3 تا 4 هفته در گلخانه ریشه دار میشوند.

-قلمه های از قطعه از ساقه با یک برگ، این قلمه در ظرف مدت 7 تا8 هفته ریشه دار میشوند.

اگر پایه های مادری در محلی روشن و سایه افتاب پروش یابند میتوان تمامی مدت سال از روی انها قلمه گرفت.

در طول مدت بهار و تابستان پاییز میتوان ار روی هر پایه 2 قلمه ساقه گرفت .