فروشگاه گل آمیتیس - حسن آباد جرقویه اصفهان

گوپی

پرورش و تکثیر ماهی گوپی بسیار آسان است و به افرادی که علاقه به تکثیر ماهیان زینتی دارند توصیه می شود از گوپی شروع کنند. پرورش گوپی به صورت نگهداری جدا و همچنین به صورت پرورش در آکواریوم های پرجمعیت و شلوغ امکان پذیر است.

ماهی گوپی از دسته ماهیان زنده زا است و دارای لقاح داخلی می باشد. ماهی ماده پس از هر مرتبه بارور شدن توسط ماهی نر می تواند تا 5 مرتبه زایمان نماید. ماهی ماده قبل از زایمان دارای شکمی متورم است و معمولا" در مقابل شیشه ی آکواریوم شنای عمودی می کند.

در صورت مشاهده ی به موقع ماهی ماده ی باردار می توان آن را به زایشگاه منتقل نمود تا زایمان نماید. در این صورت نوزادان از حمله ی سایر ماهی ها در امان خواهند ماند. زایمان ماهی گوپی در آکواریوم های شلوغ و گیاهی نیز موفقیت آمیز است. در چنین آکواریوم هایی نوزادان در لا به لای گیاهان پنهان می شوند و از حمله ی سایر ماهی ها در امان می مانند.

در هر بار زایمان حداکثر 40 تا 50 نوزاد متولد می شوند. نوزادان گوپی جثه ی نسبتا" بزرگی دارند و همچنین از مقاومت خوبی برخوردارند. نوزادان پس از یک ماه بالغ می شوند و نر ها از ماده ها متمایز می گردند. نر ها دارای عضو جفتگیری در زیر شکم خود هستند که ماده ها فاقد این عضو هستند.

پس از 3 ماه دم ماهی های نر به زیبایی یک ماهی مسن می شود. گوپی ها عمر زیادی ندارند و تنها 2 سال عمر می کنند.

پرورش گوپی تنها می تواند جنبه ی تفریحی داشته باشد و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.

آشنایی با ماهی گوپی
در میان ماهیان تزئینی ماهی گوپی یکی از مشهورترین ماهیان آکواریومی است که ماده آن بسیار بزرگ تر و چاق تر از گوپی نر است.
ماهیان گوپی از نظر شکل بسیار متفاوت هستند و حتی در یک گونه خاص نمی توان دو قطعه مشابه پیدا کرد. ماهی گوپی ماده دارای رنگ خاکستری تیره است، حال آنکه گوپی نر بسیار خوشرنگ و با طرحهای متنوع است و باله های بزرگی دارد.
گونه های مختلفی از ماهی گوپی وجود دارد که شما می توانید با تکثیر انواع جدیدی از آن به دست آورید.

از نظر اندازه این ماهی اندازه های مختلفی بین 6-4 سانتیمتر (اینچ 3/2 تا 6/1) دارد.ماهی گوپی را می توان با انواع غذاها تغذیه کرد.
ماهی گوپی از غذاهایی که تنوع زیادی دارند تغذیه می کند نظیر (غذاهای پودری، جلبک اسپرولینی، کاهو، اسفناج، غذاهای خشک فریز شده). آنها تقریباً همه چیز می خورند.
گوپی ها معده کوچکی دارند وبا یک بارتغذیه سیر می شوند.
طبق این رویه، وقتی نوزاد گوپی که بسیار ریز و کوچک است، لارو یا کرمی که به اندازه جثه خودش است را می خورد برای بیننده خیلی جالب است اگر چه آن لارو اغلب ممکن است بزرگ تر از بچه گوپی ها باشد.
آنها دوست دارند ماکارونی بخورند و بهترین غذادهی برای آنها 3 وعده در روز است. زمانی که ماده ها و نرها با هم باشند عمل لقاح را انجام می دهند. نرها هنگام مواجه شدن با ماده به وسیله بازکردن باله هایشان و پیچ دادن به بدنشان نمایش یک اظهار علاقه را انجام خواهند داد. گوپی ها زنده زا هستند.
نوزادها بعد از این که متولد شدند باید فوراً از والدینشان دور شوند در حقیقت نوزادگوپی در محلهای مناسب و خوبی پنهان می شود . نوزاد گوپی غذای لذیذی برای اغلب ماهیها می باشد. گوپی های ماده لاغردر حدود سه ماهگی بالغ می شوند و نرها زودتر بالغ می گردند.

دوره دوباره بارور شدن برای ماده 4 هفته طول می کشد، آنها مولدهای خوبی هستند بنابراین اگر شما فقط در آکواریوم ماهی گوپی دارید، آنها می توانند بارها تکثیر یابند.
درجه حرارت متوسطی که ماهی گوپی احتیاج دارد 23 تا 24 درجه سانتیگراد یا 82 تا 84 درجه فارنهایت می باشد،اماآنها میتوانند در آبی بین درجه حرارت19-29درجه سانتیگراد و58تا69درجه فارنهایت و محل زندگی آنها باید آبی آرام برای زیستن داشته باشد. آنها ماهی های اجتماعی هستند، بهتر است که در آکواریوم بیش از 5 گوپی داشته باشیم. توصیه می شود که در مقابل هر 3 ماده یک ماهی نر داشته باشیم قابل ذکر است که گوپی ها، ماهیهای دیگر را در آکواریوم اذیت می کنند چون آنها اغلب بقیه ماهیهای اطرافشان را دائماً دنبال می کنند. اما آنها آسیبی به ماهیهای دیگر نمی رسانند فقط گاهی اوقات باله های بعضی ماهیها را گاز می گیرند و بعضی از ماهی های بزرگ می توانند گوپی ها را بخورند. پس باید از ماهیهایی که با گوپی ها در یک آکواریوم هستند محافظت نمائیم.در آکواریوم ها PH آب باید بین 7 الی30/8 و DH (سختی عمومی) آب بین 12 الی 18 باشد.

ماهی های گوپی دارای رنگ های متنوع و زیبایی هستند که انواع آن عبارتند از :
گوپی پوست ماری – گوپی دم قرمز سنگاپوری – گوپی کمر مشکی سنگاپوری – گوپی دم زرد – گوپی دم آبی – گوپی دم خرگوشی – گوپی فانتزی و چندین نوع گوپی دیگر که اغلب نوع ماده این ماهی از نوع نر جثه بزرگتری دارد.

******** یکی از زیبا ترین خلقتهای خدا********

گل میمون یا ارکیده اکوادوری در جنگل‌‌های پرو به حدی شبیه به صورت میمون است که نام آن برازنده‌اش

است.

این گل که به واژه‌‌های دیگری چون «دراکولا»، «اژد‌های کوچک» معروف است، بسیار عجیب به نظر می‌رسد.

این گل در جنگل‌‌های جنوب شرقی اکوادور می‌روید و در ارتفاعات 2000 متری رشد می‌کند و بندرت می‌توان

آن را یافت. شکل ظاهری گل از دو کاسبرگ بزرگ که روی آن تصویر یک میمون حک شده است دیده می‌شود.

گل «دراکولا سیمیا»، نوعی گل ارکیده است که بسیار شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد.

این نوع گل حدود 120 گونه متفاوت در اکوادور و پرو دارد که رنگش عمدتاً ارغوانی است. این گل در هر زمان از

فصول سال می‌روید و به فصل خاصی تعلق ندارد. عطر و بوی گل شبیه به پرتقال است.

آنچه این گل را متمایز کرده شباهت بیش از حد آن به صورت میمون است.

امروزه ارقامی شناسایی شده اند که دارای رنگ قرمز مسی و یا قرمز لعلی درخشان می باشند. ارقام پُر پَر از گروه Camete بسیار زینتی می باشند که دارای کلاپرکی به قطر 6 سانتیمتر با گلهای لوله ای و جام واجد بریدگی زیاد ، از زرد بسیار روشن تا بسیار تیره یا ارغوانی تا خرمائی متمایل به قرمز با حاشیه زرد است.

این گونه دارای دو کولتیوار Zndian chief با گلهای ساده به رنگ نارنجی ، مخملی تیره است و دیگری دو رنگ بوده ، گلها پر پر به رنگ نارنجی ، زرد یا سفید هست. گیاهی یکساله ، دو ساله و دائمی ولی از آن به عنوان گل یکساله استفاده می شود.

گل نرگس

گیاه نرگس از خانواده نرگسیان (Amaryllidaceae ) و تیره Narcissus می باشد» نرگس گیاهی دائمی و پیازدار می باشد . پیازهای آن درشت و دارای ورقه های فلسی یا مطبق است . به عبارت دیگر پیاز آن می تواند چندین سال متوالی گل دهد و گل آن همه ساله درشت تر گردد. گلهای نرگس به رنگ سفید ، زرد ، نارنجی ، کم پر و پُر پر هستند . برگهای این گیاه از بن ریشه بصورت صاف یا شیاردار بیرون می آیند و در طول ساقه قرار میگیرند.نرگس‌ها به اندازه‌های مختلف یافت می‌شوند از گلهای 5 اینچی روی ساقه‌‌های 2 فوتی گرفته تا گلهای 5/0 اینچی روی ساقه 2 اینچی.
نرگس‌ها شاید آسانترین و مطمئن‌ترین پرورش از میان خانواده تمام گلها هستند و برای افراد مبتدی در باغبانی ایده‌ آل است. پیاز و برگها حاوی کریستالهای سمی هستند که فقط حشرات اصلی می‌توانند بدون آسیب رساندن به آن از آن مصرف کنند هر چند ممکن است جانوران آنها را از زیر خاک بیرون بیاورند.
تکثیر نرگس‌ها
نرگس‌‌ها به دو روش تکثیر می‌شوند. 1- روش تکثیر غیر جنسی (تقسیم پیاز) که دقیقاً نتیجه‌اش گلی است مانند گل پیاز اصلی. 2- روش تکثیر جنسی (دانه) که نتیجه‌اش گلهایی خواهد بود جدید و متفاوت. دانه‌ها در بخش تخمدان ایجاد می‌شوند این بخش متورم در پشت گلبرگهاست. پس از شکوفه کردن بخش تخمدان متورم می‌شود اما خالی از دانه است. گهگاه باد یا حشرات با آوردن گرده‌های جدید از گلهای دیگر می‌توانند باعث گرده افشانی گل در طول مدت گلدهی آن شوند. وقتی این اتفاق روی داد در تخمدان یک یا تعداد کمی دانه ایجاد می‌شود. نرگس‌های دورگه بوسیله گرده افشانی گل‌ها با تماس دادن و مالیدن دانه گرده از یک گل به کلاله گل دیگر بوجود می‌‌آیند در نتیجه تخمدان می‌تواند تا 25 دانه را در خود ایجاد کند. که هر کدام از آنها یک گیاه کامل را بوجود خواهد آورد. اما برای گلدهی گیاهی که از دانه پرورش می‌یابد باید تا 5 سال صبر کرد.
گلدار بودن نرگس از شش هفته تا شش ماه طول می‌کشد که این بستگی به جایی که شما زندگی می‌کنید و همچنین نوع گونه‌ای که پرورش می‌دهید دارد. بعد از گلدهی اجازه دهید تا گیاه نرگس پیازش را برای سال بعد بازسازی کند. برگها تا آن هنگام سبز هستند. هنگامی که برگها زرد شدند شما می‌توانید آنها را قطع کنید اما تا قبل از آن خیر.
رده بندی انواع نرگس
رده بندی یک گونه کشت شده (قابل کشت) نرگس بر پایه توصیف و سنجش یا از یک رده بندی ارائه شده توسط فردی که گونه‌ها را به ثبت می‌رساند، پایه‌ گذاری شده است.
کد رنگ های استفاده شده برای توصیف رنگ نرگس‌ها به قرار زیر است:
W- سفید (سفید گونه) G- سبز Y- زرد P – صورتی O- نارنجی R- قرمز
در توصیف گل نرگس هر نرگس را به دو بخش تقسیم می‌کنیم
گلبرگ‌ ها
تاج گل
تاج گل و گلبرگ با استفاده از حروف کد رنگ که مناسب هستند توصیف می‌شوند. نحوه نوشتاری مورد استفاده برای توصیف رده بندی نرگس به شرح زیر است.
1- تقسیم بندی بر اساس شکل ظاهری که از 1 تا 13 شماره گذاری می‌‌شود. 2- حرف یا حروف کد رنگ باید به درستی برگهای گلبرگ را توصیف کند و پس از آن خط تیره قرار می‌دهیم. 3- حرف یا حروف کد رنگ باید به درستی بخش تاج گل را توصیف کند.
برای مثال نرگس « زمزم? فرشته » از یک نوع 5 –زرد – زرد است. و به صورت زیر نمایش می‌دهند: ( 5-Y-Y)
- در نوع چهارم از تقسیم بندی کلی نرگس‌های دوتایی حروف کد رنگ به توصیف دقیق مخلوط گلبرگ‌ها و شبه گلبرگها که با نظم خاصی قرار گرفته‌اند می‌پردازد. - اگر گلبرگ و تاج گل دارای یک رنگ واحد باشد از یک کد رنگ برای رده بندی آن استفاده می‌‌شود. چه نرگس‌های وحشی و چه نرگس‌‌هایی که قابل کشت و پرورش هستند اگر دارای نامهایی با مشخصات بالا باشند به صورت طبیعی در یکی از تقسیم بندی‌های 1 تا 12 قرار می‌گیرند قسمت سیزدهم مختص نرگس‌ هایی است که دارای اصطلاحات علمی گیاه شناسی هستند.
تقسیمات سیزده گانه نرگس از روی شکل ظاهری نرگس
نوع اول- شیپوری: یک گل روی ساقه، تاجی به شکل شیپور که حدوداً به اندازه گلبرگ‌ها و گاهی بلندتر از گلبرگهاست.
نوع دوم- تاج بلند: یک گل روی ساقه که اندازه تاج آن بین تا یک گلبرگ کامل است.
نوع سوم- تاج کوتاه: یک گل روی ساقه و اندازه تاج آن کمتر از بلندی گلبرگ‌هاست.
نوع چهارم- دوگانه: نرگس‌هایی که دارای گلبرگ‌ها و یا تاج خوشه‌ای هستند. و روی یک ساقه می‌تواند یک یا بیش از یک گل داشته باشد.
نوع پنجم- سه پرچمی: معمولاً بیش از یک گل روی ساقه دارند سرگل افتاده و بخش گلبرگها عموماً به صورت تاب خورده و برگشته و دارای بافتی ابریشمی است. گلهای این نوع نرگس مانند زنگ‌های آویزان است.
نوع ششم- سیکلامینوس: یک گل روی ساقه گلبرگ ها به طور مشخصی برگشته هستند و تاج آن کشیده و باریک است (مثل این می‌ماند که گلبرگها بوسیله باد خم شده‌اند)
نوع هفتم- جانکوئیلا: دارای گلهای کوچک و گلبرگهای پهن است . عموماً چندین گل روی ساقه است. و گلها بسیار معطر هستند ساقه دارای مقطع عرضی گرد و بخش‌های ساقه و برگ آن نازک شبیه به نی است.
نوع هشتم- تا زِ تا: عموماً دارای 3 الی 20 گل روی یک شاخه قوی است. گلها عموماً خوشبو و دارای تاج بسیار کوتاهی هستند. گلبرگ ها گرد و تا حدی مضرس هستند.
نوع نهم- شاعرانه: عموماً یک گل روی ساقه دارد گلبرگهای سفید رنگ که در بعضی موارد با رنگ تاج در محل اتصال رنگین شده با تاج کوچک صافی که دارای بله‌های قرمز رنگ است. این گل معطر است.
نوع دهم- بالبوکدیم دورگه: گلهایی کوچک شبیه « دامن دورچین » دارد.
نوع یازدهم- تاج مضرس (شکاف دار) : لبه‌های تاج آن دارای شکاف عمیق است (معمولاً شکافها به اندازه طول تاج هستند)
نوع دوازدهم- نرگس‌های متفرقه: نرگس‌هایی که در رده‌بندی‌های ذکر شده بناشده. و عموماً جزء نرگسهای دو رگه هستند.
نوع سیزدهم- انواع گونه‌های وحشی و دورگه
مراقبت از نرگسها
نکاتی برای موفقیت در پرورش نرگس
ماههای مرداد و شهریور بهترین زمان برای کشت نرگس در انگلیس هستند تا ریشه‌ها قبل از شروع زمستان قابلیت رشد را پیدا کنند اگر چه پیازها باید تا ماه مهر کشت شوند ولی تا آبان ماه قابل کشت هستند.
برای کشت، آنها را بطور مجزا با فاصله‌های cm 15 در یک خاک با زهکشی خوب و مناسب کشت کنید به طوری که حدود cm 10 خاک روی پیازها باشد. یک مقدار کود معمولی را با خاک مخلوط کنید و در زیر محل کاشت بریزید و اگر خاک رسی و سنگین است مقداری شن با آن مخلوط کنید تا به زهکشی خاک کمک کند. پیازها را در زمینی که از آب اشباع است نکارید.
نرگس‌ها برای گلدهی سال بعد خود نیاز به انرژی سرازیر شده از ساقه و برگ به پیازها دارند. به همین دلیل برگها را از محل طوقه قطع نکنید چون این کار باعث می‌شود آنها ضعیف شوند. هنگامی که 6 هفته سپری شد بعد از گلدهی می‌توانید برگها را قطع کنید چون تأثیری بر گلدهی سال بعد ندارد.
بعد از پژمرده شدن گلها آنها را از بخش زیرین و پشت تخمدان قطع کنید.
هر پیازی را که در ساقه و برگ آن نشانی از بیماری است خارج کرده و آن را بسوزانید.
پس از گلدهی گیاه را هفته‌ای یک بار آبیاری و بوسیله کودهای غنی از تپاس تغذیه کنید تا هنگامی که برگها زرد شوند.
تعداد زیادی از نرگس‌ها، خیلی خوب به طور طبیعی سبز شده و نیاز به جابجایی ندارند. اگر شما باغ کوچکی دارید و دسته‌های نرگس خیلی زیاد و بزرگ شده‌اند می‌توانید آنها را خارج کرده و تقسیم کنید.
پیازهای خارج شده را در مکانی خنک تاریک و با تهویه مناسب تا زمان کشت بعدی ذخیره کنید.
هم قبل از انبار کردن هم قبل از کشت دوباره، تمام پیازهایی را که هنگام لمس کردن حس می‌‌کنید نرم هستند یا حالت اسفنجی پیدا کرده‌اند را جدا کرده و بسوزانید.
پیازهای کشت شده در گلدان (برای 16 الی 20 هفته) باید حداقل در عمق 5 تا 10 سانتی متری کاشته شوند. که این بستگی به شرایط آب و هوایی منطقه دارد.
بهترین گونه‌ها برای پرورش بستگی به مکانی دارد که می‌خواهید کشت کنید. اگر محیط بزرگی از زمین سبز دارید که می‌خواهید در آنجا نرگس‌ها را کشت کنید نوع « نرگس نما » بهترین نتیجه را دارد. گونه‌های مختلف را در یک بخش با هم مخلوط نکنید که این یک نتیجه کشت خوب نیست.
برای حاشیه و کناره‌های کوچک باغهای سنگی بهتر است از انواع کوچک‌تر برای پرورش مانند « دو به دو » یا « پرتاب شعله » استفاده شود.
در طول زمان پرورش، حداقل دوبار بوسیله قارچ کش شاخ و برگ نرگس‌ها را سمپاشی کنید.

تعداد گونه‌های نرگس
گیاه شناسان در این مورد اختلاف نظر دارند اما حداقل 25 گونه وجود دارد که بعضی از آنها با تنوع بسیار زیاد هستند و دارای چندین دورگه طبیعی هستند با توجه به این گونه‌ها لیست بانک اطلاعاتی فعلی نرگس نمایانگر بیش از 13000 دورگه است که در بین تقسیمات رده بندی شده دوازده گانه قرار می‌گیرند.
پرورش نرگس در گلدان
بهتر است شما از گلدانهای دو گالنی به عنوان انداز? استاندارد نرگس ها و از گلدانهای یک گالنی برای نرگس های مینیاتوری و پیازهای کوچک استفاده کنید. بهتر است گلدانها را با کلراکس ضدعفونی کرده و اجازه دهید خاکشان به خوبی زهکشی شود. ترکیب خاکی که من استفاده کردم عبارتست است از یک بخش پرلیت و سه بخش خاک استرلیزه. در انتهای گلدان بر روی یک لای? نازک خاک یک مشت از کود 0-10-10 بریزید. اجازه ندهید پیاز های نرگس با کود تماس داشته باشند. و سعی کنید پیاز در 3/1 فوقانی قرار گیرد. اگر پیاز را نزدیک سطح خاک بکارید ریشه ها پیاز را به سمت بیرون از خاک هل می دهند. فقط پیاز های متوسط را در گلدانهای یک گالنی بکارید. براساس انداز? پیاز ها می توانید سه الی چهار پیاز را در یک گلدان بکارید. اگر ملاحظه کردید که مقداری از یک پیاز به خارج از خاک آمده است خاک را به آرامی و با دقت کنار زده و پیاز ها را در سطوح پایین تری از خاک بکارید. برای نمایش پیاز ها ترجیح دادم که آنها با هم در تماس نباشند. روشی که اتخاذ کردم ای بود که پیاز ها را حداقل به اندازه ی قطر یک پیاز از هم دور قرار دهم و با فاصل? برابر از لبه های گلدان. بعد از اول نوامبر گلدان را آبیاری سنگین نمایید و اجازه دهید پیت ماس سطح خاک کاملا از آب اشباع شود. برای هفت? اول هر روز آبیاری کنید. اگر ملاحظه کردید که خاک فوقانی گلدان در حال خشک شدن است به آن آب اضافی دهید. اگر خاک شما قلیایی است از آنجایی که نرگس محیط اسیدی را ترجیح می دهد برای حفظ اسیدیت? خاک برای گلدانهای یک گالنی یک قاشق چای خوری Iron rite و دو قاشق برای گلدانهای دو گالنی اضافه کنید. بعد از شکوفه زدن یک مشت کود 5-10-10 به گلدان اضافه کنید. این امر با اضافه کردن کمی پتاسیم کمک می کنند که گیاه برای گلدهی سال بعد پیاز خود را بازسازی کند نرگس نیاز به یک دور? تابستان? گرمایی دارد. پیاز های نرگس در گلدانها و مخازن عمیق که به ریشه ها اجاز? رشد می دهند بیشتر رشد می کنند. می توانید پیاز را برای 2-3 سال در داخل گلدان نگهداری کنید. می توانید پیاز ها را در آورده تمییز نمایید و در یک کیس? کاغذی یا نایلونی ریخته برچسب زده و در یک جای خشگ و خنک تا پاییز نگه داری کنید.